Dziś więc Sirkerser posiada kilka bardzo wyraźnych cech odróżniających go od reszty Vesmakii. Jako jedyny odciął się od reszty współbraci, odrzucił patriarchalny model społeczny, przyjął inną narrację społeczną (np. ma obywateli a nie poddanych) i zrezygnował z modelu wojennego pospolitego ruszenia jaki posiadają inne kraje Vesmakii. Zamiast tego zainwestowano w zawodową, regularną armię.

​

Choć Daachemia odebrała im trochę ziem, Sikerser postanowił się z nimi dogadać. Potrzebowali dostaw żywności a Daachemia jest największym jej producentem bo to jedno wielkie pole uprawne. Ponadto Sirkerser najbardziej chciał się dogadać z Aurum Fratrum którego stali się bastionem w regionie. Ta kolaboracja z wielką, zagraniczną potęgą sprawiła że Vetzmechia, Veliria, Rothaar i Vachteland patrzą na Sirkerser i Daachemię jak na zdrajców. 

​

Skąd bierze się siła małego Sirkerseru w regionie? Jedno słowo: GEOPOLITYKA.
Państwo jest na skrzyżowaniu jednego z najważniejszych szlaków z jednym z dawniej najważniejszych szlaków. (W komentarzu mapa szlaków handlowych) Terytorium ma ogromny współczynnik ubranizacji. Największy ze wszystkich w Vesmakii. Sikerser to miasto na mieście. W największej Daachemii znajduje się tyle samo znaczących miast co w maleńkim Sirkerserze. Urbanizacja udziela się też poza granice i niemal za granicznym murem znajdują się stolice wszystkich graniczących z Sirkerserem państw. W tym Dagemory (Północny to Vahtelandzkie miasto, ale Południowy to część zajęta przez Daachemię podczas podbojów. Granica przebiega w środku miasta), Mehhysar, czyli druga, równoległa stolica Vahtelandu, miasto uznawane zawsze za założone, wybudowane i zaludnione przez Sirkerser, a także Dharę, stolicę potężnego Rothaar, która wiele zyskała na bliskości z hiperzurbanizowanym państewkiem obok.

Przez Sirkerser można połączyć Vetzmechię, Wolszoię, jedną z Ideokracji, oraz wstąpić na szlak ku Aurum Fratrum. Tu krzyżują się szlaki na Gahazę-Mun, do dawnej Tekonoroi, a także ku Kuźni Vukuhny w Yacuce. To doskonałe miejsce, bo mieszczańska kultura Sirkerseru daje wielkie możliwości handlowe, transportowe. Dlatego powstają masowo cechy rzemieślnicze, wielkie targi, festyny i przedsiębiorstwa transportu.

​

Polityka Sirkerseru:
to oficjalnie monarchia, ale w praktyce to jedyny kraj Vesmakii który posiada znamiona demokracji. Każdy z 12 okręgów posiada swoją lokalną Radę, samorządową, złożoną ze szlachty tego okręgu oraz jednego przestawiciela mieszczaństwa. Rada wysyła posła na comiesięczne posiedzenie Rady Ministrów. W zasadzie jest to kameralne spotkanie gdzie 12 posłów przy dużym stole dyskutuje o sprawach kraju i próbują przekonać wyznaczanych przez króla Ministrów do swoich racji. Ministrami są zazwyczaj najważniejsi ze szlachty, tacy od których to raczej król jest zależny.
Prawa króla: dyplomacja, dowództwo w razie wojny, wyznaczanie Ministrów, wetowanie decyzji Rady Ministrów, szeroko pojęta funkcja reprezentacyjna.

 

Wojsko Sirkerseru:
Państwo dawno zdecydowało się na porzucenie pospolitego ruszenia. Posiadają oni jedyną w Vesmakii armię zakowodową (technicznie jest jeszcze zawodowa w Rothaar ale to oddziały najemne, są zazwyczaj poza krajem). Składa się ona głównie z pikinierów i kuszników oraz wspierającej ciężkiej, opancerzonej jazdy. Każdy okręg utrzymuje lokalną armię, szkoloną za ich pieniądze w stolicy w zunifikowany sposób. 

Jednak najbardziej znana jest w Sirkerserze chęć odcięcia się od relacji z bratnimi Vesmakianami. To ten członek rodziny który nie spotyka się z krewnymi, blokuje ich na facebooku i nie podaje numeru telefonu i najchętniej zmieniłby nazwisko. Cała Vesmakia ma tradycyjnie patriarchalne społeczeństwo? Bum, równouprawnienie. Cała Vesmakia ma armię szlachecką z pospolitego ruszenia? Bum, regularna, unifikowana armia. Cała Vesmakia ma kulturę wojowników, zbrojnych? Bum, armia zawodowa pikinierów, halabardników i ciężkiej jazdy. Cała Vesmakia ma tradycyjne symbole narodowe? Bum, zrobimy coś z dupy innego. (Symbole narodowe państwa oraz porównanie flag z innymi w komentarzu) Sirkerser odcina się od relacji z krewniakami i to oni zmuszeni są do Sirkerseru przychodzić bo rynek handlowy, transportowy, zwłaszcza gdy w grę wchodzą najważniejsze szlaki świata... nie rynek nie zna pojęcia zatargu między społecznościami. Liczy się biznes. A im więcej podejżliwi względem innych mieszkańcy Sirkerseru wchodzą w codzienną interakcję z dumnymi Rothaarczykami, cwanymi Vahtelandczykami, pysznymi Vetzmechitami i nijakimi Daachemczykami, tym więcej spięć narasta między narodami. 

 

WYZWANIE DZIEJOWE:
Jako najbardziej wysunięty na wschód kraj w strefie wpływów Aurum Fratrum, Sirkerser musi liczyć się z możliwością wybuchu wojny, która podzieli Vesmakię na pół - bo poza nimi i Daachemczykami reszta krajów byłaby zobligowana sojuszem do wojny z nimi. Na razie subtelne podnoszenie ceł i ubijanie dużych deali powinno wystarczyć do napełnienia rezerw finansowych, ale hipotetyczna wojna - jeśli wybuchnie - zerwie prowadzące tędy szlaki, co będzie wielkim ciosem. Dobrze że produkcja rzemieślnicza zapewnia duże możliwości eksportu. Z drugiej strony wsparcie Aurum Fratrum może pomóc im porzerzeniu granic kosztem sąsiadów. Król Sirkerseru stoi przed trudną sytuacją w której nie wie co kryje przyszłość bo sam nie stoi za swoimi planami, jest zależny od wielkiej, pancernej dłoni świętego Aurum Fratrum.