Do czytania | aurumfratrum

top of page

Ta witryna została zaprojektowana za pomocą kreatora

. Stwórz swoją witrynę już dziś.Zacznij Teraz

Do czytania

Umieszczamy tu niewielkie opowiadania umieszczone w naszym świecie.

Wszystkie poniższe materiały są kanoniczne w świecie Aurum Fratrum a postaci które w nich występują występują w pisanych właśnie powieściach.

W Podziemiach Niebios

Czy masz czasem wrażenie, że powietrze staje się gęste jak ruchome piaski? Jakby chciało cię objąć i z objęć tych nie wypuścić. Czujesz, że podmuchy wiatru oplatają cię niczym ramiona, a usta z trudem wdychają ciężkie jak woda powietrze. To był jeden z takich wieczorów. Ciepły wiatr uderzał silnie, niczym młot kowalski i targał na wszystkie strony drobnym deszczem, zamieniając go w tańczącą na jego falach mgiełkę. Uciekając przed tą zawieruchą, ludzie pochowali się do domostw. Jednak pośród wiatru i deszczu szedł młody, może niespełna dwudziestoletni chłopak. Jego wątłe ciało odziane było w szerokie spodnie i narzucony na ramiona płaszcz. Spod klatki piersiowej wystawały wydatne żebra, jego ramiona przypominały wiotkie gałęzie. Twarz. Choć młodzieńcza, nigdy nie była golona, więc cienkie włosy zarostu odstawały od jego policzków, dopełniając zadziwiającego widoku. Wiatr targał jego jasnymi, niemal białymi włosami. Na jego twarzy zaś, gościł uśmiech. Czuł na twarzy podmuch wiatru. Jego twarz była obmywana przez deszcz. Teraz, w trakcie Pory Zmierzchu, nocy wcale nie zastąpi dzień, a słońce nie pojawi się na nieboskłonie. Półmroku dnia, jakby na granicy zmroku, nie rozjaśni żadne światło. W tej porze roku, wszystko zdaje się być bardziej dzikie, jakby świat, wczoraj zaledwie stworzony, nie wiedział jeszcze, co ma ze sobą zrobić. Zupełnie jak on. Czuł, jakby pierwszy raz doświadczał chłodu i wiatru. Choć szukał w dziecięcych wspomnieniach, nie mógł przywołać tych uczuć sprzed czasu, zanim zasnął. Pamiętał jednak, jakie nosił imię. Dagome.

czytaj dalej

W Podziemiach Niebios

bottom of page