Chnarmas

Królestwo Chnarmasu

Położony pomiędzy Wolszoią a Botropią, Chnarmas jest jedyną opozycją wobec Imperiów w swojej części świata. Jest wiele razy mniejszy i słabszy od nich, ale również wielokrotnie większy niż przeciętne państwo regionu. Dawnymi czasy to właśnie Chnarmas, wspierany militarnie przez jedno z supermocarstw, ideokrację, która pozostanie na razie owiana tajemnicą, przejął pozycję lidera regionu, skutecznie zatrzymując pobój Wschodniej Burlandii (kontynentu) przez oba imperia (Wolszoię od północnego-wschodu i Botropię od zachodu).

Ustrój: Monarchia

Stolica: Memnis

Klasa: Królestwo

Narodowość: Chnarmaska, Septycka, Qesycka, Sqaviańska.

Mapa królestwa

Historia

Historia i problemy administracyjne

Państwo początkowo było silnym, feudalnym krajem z despotyczną siłą dziedziczego króla, ale dziś sprawdza się to jedynie w teorii. Władca wciąż ma pewną kontrolę nad całościową polityką kraju ale nie tylko nie jest niezależny ale nie wszyscy mają motywację się go słuchać.

Problemem Chnarmasu jest bowiem administracja państwowa. Kolejni władcy w zamian za poparcie w dynastycznych przepychankach, oferowali szlachcie kolejne przywileje. Coraz większe prawa szlachciców i gwaranty ich utrzymania prowadziły do praktycznego uniezależnienia się od władcy przy teoretycznej zależności. Feudalna władza zawsze opiera się o to, że król posiada ziemię którą oddaje swoim wasalom. Tymczasem słabi władcy Chnarmasu potrafili zrzekać się ziemi by za uzyskane pieniądze finansować swoją grzęznącą gospodarkę.

Królowie stracili w ten sposób Gaoth, Peleth, Hemmu, Septus, Obbanu, Sudas, Yoradię, Vihpest, Rethep. Jednak to poprzednik obecnego władcy - Azemhusa IV - Azemhus III dowalił po całości. Przeprowadził reformę polegającą na podziale pozostających jeszcze w królewskich rękach ziem na dwoje. Każdą część dał jednemu ze swoich synów, czyniąc ich Arcyksiążętami tych terenów a starszemu dał koronę królewską.

Azemhus IV jest więc w sytuacji:
Jest Arcyksięciem Memnis i to jest jego kraj w którym ma pełną władzę, jest królem Chnarmasu więc - choć nie ma z ziem swojego brata żadnych zysków - może mu rozkazywać w sprawach dyplomatycznych (wojna, pokój, sojusz, handel). Dodatkowo reszta ziem jest teoretycznie pod jego panowaniem a pod administracją lokalnych biurokratów ale wciąż dostaje od nich stałe opłaty żeby się odczepił.

Jednak brat króla zmarł bezpotomnie. Azemhus nie otrzymał jego ziem. W zamian kontrolę nad nimi otrzymała Arcyksiężna Loa, matka następcy arcyksiążęcego tronu i silna przywódczyni. Szybko wprowadziła reformy gospodarcze i ściągnęła do siebie mnóstwo imigrantów z reszty Chnarmasu. Zaczęła ciągnąć zyski z najważniejszego szlaku handlowego na świecie do którego miała dostęp. Rozwijała szkolnictwo i stymulowała przedsiębiorczość. Jej przeciwnicy mieli tendencje do znikania bez śladu. Powróciła nawet do swojego panieńskiego nazwiska i odtąd wszyscy wiedzieli że Arcyksiężna Loa Madana, ostrzy sobie pazurki na tron swojego szwagra.

Kultura

Centralnym elementem kultury Chnarmasu jest walka. Są agresywnym narodem o bardzo patriarchalnej strukturze społecznej. Kobiety zobowiązane są zachować ciszę publicznie przy mężczyznach i odzywać się tylko zapytane. W Chnarmasie miejsce kobiety jest w kuchni, sypialni oraz tam gdzie akurat sprząta. (Pomyślcie więc jak triggerująca jest rosnąca potęga Arcyksiężnej).

Obecnie wojowniczość ta jest wstrzymywana sztucznie przez wspomnianą wcześniej ideokrację, co nie jest mile widziane przez Chnarmasów.

Ważną cechą Chnarmasów jest to, że nie są jednolici etnicznie. poszczególne grupy w granicach królestwa różnią się od siebie. Ciekawe jest jednak to, że ani idea powszechnej unifikacji ani podział nie wchodziły nigdy w grę - sprawa etniczna przez wieki była bardzo neutralna, bo ludzie bardziej utożsamiali się się z dokładnie określoną siłą swojego władcy niż z nieostrą ideą narodu. Oczywiście są grupy które dążą do pogłębienia dywersyfikacji i podziału kraju, ale nie mają silnego odzewu społecznego.